रडू

मी रडत न्हवतो पण 
डोळे माझे पाझरत होते
हुंदका आवरण्यासाठी 
दात ओठ दाबत होते...

                                  मी रडत न्हवतो पण 
                                  शब्द मला फुटत न्हवते
                                  कपाळातील नशीब माझ
                                  आट्यानमध्ये हरवलं होत...

 मी रडत न्हवतो पण 
हात माझे थरत न्हवते
धडधडतय हृदय म्हणून
त्याला देखील थापटत होते...


                                                   🦃💞 प्रेम पाखरू

                                                  ✍️ अभिजीत भाटळे.



Comments

Popular posts from this blog

भारत नावच एक गाव

गावाकडच्या गोष्टी... भाग 4

गावाकडची गोष्ट.... भाग 2