ABHIJEET BHATALE 9764369098 राधानगरी...

ज्योती मनीषा नंतर .. मी तिच्या साईड ला असणाऱ्या दुसऱ्या ताई ला म्हणालो आता प्लीज तुमची माहिती सांगा... तुमचं नाव काय... तिने स्मितहास्य देत आपल नाव सांगितलं ज्योती राकेश राठोड... खूप मस्त हसत होती ही.. खरतर अस बोलण्याचा प्रसंग हिच्या साठी नवीन असावा... पण हिचा धंद्यातील अनुभव या बाकी सगळ्या पेक्षा मात्र मोठा होता... ज्योती म्हणजे याच ज्यांनी मला या सर्वांच्या सोबत बोलानायची परवानगी मिळवून दिली शारदा ताई कडून... मग मी देखील यांना तेच प्रश्न विचारू लागलो..      तुमचं वय किती आहे... माझ वय 30 च्या वर आहे.. मला एक लहान मुलगा आहे.. मग तुम्ही या व्यवसायात का आलात सांगा ना... मला आई बाप नाही.. चुलता लोकांनी माजे लग्न करून दिले होते... तिच्या बोलण्याचा tone जो होता तो सांगत होता की हिला मराठी येत नाहीये.. तरी पण ती मराठी बोलत होती... नुसतं माझ्या सोबत नाही तर गेली आठ दहा वर्ष तिच्याशी बोलणाऱ्या प्रत्येकाशी... हिला पाहिल्यावर मला वाटलं की किती खुश आहे.. यांना समाजाचं जगाचं काहीच देणं घेणं नाही... अस वाटत होत... पण जेंव्हा मी हिच्या सोबत बोलणं सुरू केलं तेंव्हा हिचा कंठ...

याच वास्तव दुनियेतील एक बळी वेशा Part 2 मनीषा     "अभी मै रस्ते पर काम करती हु, अपने वजह दे किसी भी इंसान की future खराब नही करना चाहती"                                                     :     मनीषा        यातील प्रत्येक पानावर एकच विषय आहे वेशा... पण या पुस्तकाची सुरवात या मनीषा पासून झालीय.. होय 23 वर्षाच्या या मनीषा पासून... आज दिनांक 26 ऑगस्ट रोजी संध्याकाळी 7:30 मी हिच्या सोबत संवाद साधत आहे... मित्राला रेल्वे स्टेनजवळ सोडायला आलो होतो फक्त आठवडा भरा पूर्वीपासून डोक्यात विचार होता यांना जाऊन भेटू यांच्याशी बोलू... आणि मगच आपल्या पुस्तकाची सुरवात करू... पण आता 3 वेळा मी यांच्या समोरून फूटपाथ वरून एकडून तिकडे फेऱ्या मारल्या... पण धाडस होईना... धाडस होईना यांच्या समोर उभ देखील राहण्याच... का कुणास ठाऊक पण समाज, लोक, जग कोणत्या नजरेने पाहिल माझ्याकडे या विचारानं मला काही मिनिट अस्वस्थ केलं होत... गुड...

वेशा.... #LASTYEAR #UNPUBLISHED #PROSTITUTION 1 एक विषय मांडत आहे... वेशा... होय... वेशाच... अनेक विषय बोलायला, ऐकायला भारी वाटतात... पण हा विषय असा आहे, चार चौघात बोलायला अनेकांना नको वाटत. किंवा मूर्खपणा वाटतो, काहीजण मुद्दाम स्वतःला अम्म्म मी न्हवे त्यातला, even मला त्या बद्दल काहीच माहीत नाही, अश्या नजरेने या विषयाकडे पाहतात.  तर काहींना समाजाच्या नजरेआड या गोष्टी मांडायला, बोलायला  बर वाटत... पण एखाद्या व्यासपीठावर, कौटुंबिक चर्चेत कधी हा विषय येत नाही, किंवा या विषयी कुणाला विचारावं इतकं धाडस देखील काहींना होत नाही, तस पाहता आपण सगळेच पूर्ता ओळखून आहे हा विषय, पण कधीच व्यक्त नाही होत, कधी एखादी घटना share नाही करू शकत, कुणासमोर मांडू देखील नाही शकत, किंवा हा त्यासाठी काहींचा मोजकाच मित्र परिवार देखील असू शकतो...           खर पाहिलं ना तर पहिला मला या विषयी काहीच माहित न्हवत... काहीस मग समाज माध्यमांद्वारे, काहीस सार्वजनिक चर्चेतून, काही डोळ्यांचा माध्यमातून पहिला समजल आणि वास्तविक रूपानं हवं तर मी समजून घेतलं... विषय खूप गंभीर आहे...